Khajitci to istoty narodzone w czasach Starożytnego Egiptu przez boginię Bastet. Wszystko zaczęło się od pewnego Egipcjanina, który będąc biednym robotnikiem, bardziej dbał o koty niż o samego siebie.

Mężczyzna zwał się Khaji, stąd wzięła się nazwa tejże rasy - Khajitci. Bogini obserwowała go przez wiele lat. Próbowała kontaktować się z nim, ale było to bardzo trudne, gdyż mężczyzna obawiał się głosów pojawiających się w jego głowie. Kobieta, aby zbliżyć się do Khajiego zeszła na Ziemię. Przybrała postać małej dziewczynki i zaprzyjaźniła się z mężczyzną. Ich przyjaźń trwała wiele lat, póki ten ciężko zachorował. Bastet przywiązała się do człowieka, jednak nie potrafiła uchronić go przed chorobą. Ta postępowała coraz bardziej i bardziej. Nastały również czasy, w których starzy bogowie zaczęli być zapominani. Mimo to, Khaji starał się trwać przy wierze w Bastet. Kobieta była tak poruszona, że ujawniła swe oblicze. Obdarowała mężczyznę boska mocą. Sprawiła, że zyskał zwinność oraz nadzwyczajną giętkość.
Dzięki temu, jego ciało stało się niczym ciało kota. Dość giętkie, dzięki temu był on w stanie przecisnąć się przez wąskie szczeliny, łatwiej mu było zachować równowagę jeśli na przykład spacerował po dachach budynków czy kiedy chodził po drzewach. Mógł też skakać na większe odległości niż przeciętny człowiek. Dar ten sprawiał, że gdy poruszał się można było dostrzec grację kocich ruchów. Nawet, kiedy zeskakiwał z niewielkich wysokości, bez problemu lądował na przysłowiowych czterech łapach. Jego słuch wzrok oraz węch polepszyły się. Stały się takie jak u kota. Bastet podarowała mężczyźnie zdolność rozmowy z kotami oraz możliwość przemiany w jednego z nich. Khaji był rad, gdyż w końcu był w stanie porozumieć się z istotami, które tak bardzo ukochał. Nadal jednak problemem pozostawała choroba mężczyzny, którego życie powoli dobiegało końca. Przykrość okryła jej serce, kiedy mężczyzna został wykluczony ze społeczeństwa. Wszyscy dookoła uznawali go za dziwaka. Zaczęła doskwierać mu samotność. Pewnej nocy, kiedy Khaji wracał do domu, został napadnięty. Bogini rozgniewała się i obdarowała go zdolnością przemiany w dwu metrowego kota. Ponieważ człowiek ten nie miał żadnej rodziny poza kotami, kobieta pragnęła by choćby potrafił się bronić. Zwiększyła tym samym jego odporność, więc wydłużyła mu tym sposobem życie. Przemiana w formę gatos nie była przyjemna, ponieważ całe ciało ulegało anatomicznej zmianie. Kości zaczęły się rozrastać i zmieniać swoja strukturę. Twarz zaczęła przypominać pysk kota. Do tego został on ozdobiony długimi wąsami.
Oczy zaś stały się niebieskie, a źrenice wąskie. Kły wyostrzyły się i lekko wydłużyły. Uszy zmieniły swój kształt na bardziej koci. Dłonie oraz stopy zaczęły przypominać łapy zwierzęcia. Paznokcie zamieniły się w chowane, ostre pazury. Nogi zostały wydłużone podobnie jak ręce. Z kości ogonowej wyrósł długi prawie metrowy ogon. Całe ciało mężczyzny pokryte zostało białym futrem w czarne cętki.Khaji przypominał chodzącego na dwóch łapach irbisa. Bastet pozostawiła mężczyznę samego - musiała albowiem wracać do Świata Bogów. Cały czas jednak miała na oku Khajiego. Niestety forma gatos sprawiła, że mężczyzna stał się potworem. Dzikim zwierzęciem, którego instynkt wziął górę. Bastet nie mogła tego odwrócić, dlatego obdarowała go zdolnością zmiany w stworzenie z rodziny kotowatych: lwa, tygrysa, kota, irbis, pumę, rysia i inne. Mężczyźnie kontrola nad formą gatos zajęła wiele lat, ale zakończyła się powodzeniem. Co do drugiej formy, z początku bywają trudności z kontrolą przemiany, jednak nauka trwała bardzo krótko - niecały tydzień.

Czas mijał, a rasa Khajitów rozwijała się. Dzięki darowi, od Bogini, Khaji mógł podzielić się tym, co dostał. Mianowicie, poprzez ugryzienie mógł zamienić kogoś w khajita. Jednak, wybraniec musiał posmakować krwi khajita. Drugim sposobem, na pojawienie się khajita, jest poczęcie z miłości dwóch khajitów. Stworzyli dość dobrze prosperujące społeczeństwo. Ukrywali się jednak z powodu prześladowań i tego, że mimo wszystko byli dzikimi bestiami. Khajity posiadają bardzo wrażliwe na dotyk ciało. Są odporni na niektóre choroby, takiej jak grypa, przeziębienie czy zatrucie pokarmowe. Jednak bardzo ciężko przechodzą choroby zakaźne. Z powodu swojej kociej natury są zwinne i szybkie. Wejdą w prawie każdą szczelinę jeśli są w formie gatos. Nie ważne w jakiej formie się znajdują, posiadają bardzo dobry słuch oraz wzrok, jak również ich kubki smakowe stały się bardzo wrażliwe. Z tego też powodu nieco ostrzejsze potrawy czy te bardziej słone są dla nich zwyczajnie niesmaczne. Ich oczy mają przeróżne barwy od złotego, do brązowego czy zielonego. Niektórzy przedstawiciele tej rasy posiadają wąskie źrenice, które pod wpływem emocji rozszerzają się. Ich włosy zaś posiadają wszelakie odcienie. U jednych mogą być całkiem białe lub całkiem czarne, ale mogą tez być rude, czarno - białe, brązowo - białe. Wszystko to zależne jest od koloru ich futra po przemianie w formę gatos czy formę kocią. Ich futro może być pokryte cętkami lub paskami.
Niekiedy też sierść pokryta jest mieszanymi wzorkami, bądź jest całkiem gładka. Khajici poza drobnymi szczegółami wyglądają jak normalni ludzie. W formie gatos, Khajici są silniejsi od zwykłych ludzi. Stają się wojownikami, bestiami, które zawzięcie będą walczyć o swoje. Niekiedy cierpią na przypadłość zwaną potocznie kłaczek. W końcu jako koty myją się kiedy są pod postacią kota lub w formie gatos. Często zapominają się i robią to w formie ludzkiej. Nawet po powrocie do ludzkiej formy potrafią wypluwać kłęby sierści. Khajitów można też rozpoznać po typowym kocim zachowaniu. Kiedy chodzą, przysłowiowo kręcą tyłkami, poruszają się z gracją. Jak na koty przystało, większość osobników tej rasy boi się wody. Chodzi tutaj o wielkie zbiorniki wodne, a jeśli któryś z nich boi się deszczu czy zwykłej wody spod prysznica nazywane jest to fobią, a niekiedy przesadyzmem. Po kataklizmie przestali być dziwnie traktowani.

Zaakceptowano ich w pewien sposób. Dzięki Khajitom powstało dużo wspaniałych książek, gdyż ciekawość i chęć przygody pchnęła ich ku chęci przekazywania innym swej wiedzy. Khajity mogą się bardzo łatwo uzależnić od ziół czy innych używek. Muszą z tym bardzo uważać. Rasa ta jest bardzo wrażliwa na miedź. Ta wywołuje reakcje alergiczną, dość bolesną. Rany stworzone przez miedź goją się bardzo długo - od tygodnia do dwóch. Wszystko zależne od wielkości rany.