Spirytystyczne zwierzęta to istoty, które rodzą się z cząstki duszy szamana, fragmentu jego magii. Tylko szamani są w stanie wezwać ze świata duchów te istoty, porozumieć się z nimi, czy nawet poprosić o wsparcie podczas walki.
Spirytystyczne zwierzęta to znak rozpoznawczy każdego szamana, a im okazalsze i potężniejsze, tym bardziej duchowo rozwinięty ich opiekun.


Nie od razu, szaman pozyskuje swojego towarzysza. Musi na to poczekać, aż do osiemnastych urodzin, kiedy to jego ciało oraz dusza są gotowe na zawarcie więzi z istotą spirystyczną. Nie jest to jednak takie łatwe, gdyż wezwanie ducha opiekuna wymaga dużej siły mentalnej i nie każdy jest w stanie przejść tej próby. Jeśli się nie powiedziecie, szansa na zawarcie kontraktu staje się, praktycznie nie możliwa. Jednak, w świecie szamańskim zdarzają się wyjątki, które mimo oblanego rytuału były w stanie zawrzeć alians w inny sposób. Nazywa się ich Potępionymi, ponieważ łamią duchowe prawo, które jasno określa warunki, w jakich należy dokonać kontraktu.
Każdy szaman, przygotowywany jest do rytuału od, praktycznie najmłodszych lat, a dokładniej piątego roku życia. Odbywa się to pod okiem Mistrzów z Akademii Szamańskiej, albo dostaje prywatnego nauczyciela, z którym podróżuje po świecie od dziesiątych urodzin, aż do osiągnięcia pełnoletności. Podczas tego okresu, młody szaman przygotowywany jest zarówno do roli szamańskiej, ale także dobycia wojownikiem, co później daje mu możliwość wykorzystania spirytystycznego stworzenia do ochrony tych, którzy tego potrzebują. Dodatkowo, szamani po zawiązaniu kontraktu z istotą duchową mogą stworzyć magiczną barierę zwaną kekkai, która pozwala im uchronić dane miejsce przed zniszczeniem czy śmiercią żywych istot znajdujących się w okolicy. Żywe osobniki nawet nie będą w stanie wyczuć obecności bariery, chyba że będzie to inny szaman lub potępiony, ale ci drudzy nie potrafią stworzyć kekkai właśnie z powodu złamania szamańskiego prawa.
Pierwsze spotkanie ze spirytystycznym stworzeniem następuje w świecie duchowym. Szaman, do dwunastego roku życia uczy się jak zawędrować do innego wymiaru poprzez opuszczenie duszy i świata, z którego pochodzi na coraz to dłuższy czas. Jeśli zostanie nawiązana dość mocna relacja między szamanem a zwierzęciem spirytystycznym, na ogół staje się to właśnie w okolicach osiemnastych urodzin i taki uczeń jest gotowy na rytuał. Adept otrzymuje srebrny medalion z trzema kryształami, które reprezentują pierwszych szamańskich wojowników, nazywanych Przedwiecznymi, których dusze są wieczne i prowadzą młodych przez proces kontraktu. Młody szaman zostaje zaproszony do Wielkiej Sali, której miejsce znane jest tylko opiekunowi oraz adeptowi. Przedwieczni obserwują postępy szamana, ale nie ingerują, jeśli nie zajdzie taka potrzeba. Zazwyczaj, robią to kiedy przyzwane stworzenie stanowi jawne zagrożenie dla adepta albo kontrakt nie został zawarty z winy maga. Młody mag, poprzez odpowiednią inkantację przyzywa spirytystyczne stworzenie, które otrzymuje materialne ciało. Nie jest to przyjemne dla obydwu stron, ponieważ zaczyna nawiązywać się więź, która sprawia, że zarówno mag jak i istota, zaczynają odczuwać swoje emocje, te pozytywne, ale także negatywne, a do tego dochodzi trudność w ich odróżnianiu i bardzo łatwo im uznać, że to co czują, należy właśnie do nich. Kolejnym etapem jest pokonanie swojego cienia, który utożsamia najgorsze lęki szamana. Jeśli uda się ochronić i przezwyciężyć cień, kontrakt zostanie zawarty, a szaman zyskuje nową moc, która pozwala mu wykorzystać w pełni swoją moc jak również tę, należącą do spirytystycznego zwierzęcia. Medalion, który otrzymuje adept pęka, a on i jego nowy towarzysz zostają odesłani w okolice  Wielkiej Sali i może zacząć swoją podróż. Oczywiście, nie każdy szaman decyduje się na zostanie Spirytystycznym Opiekunem, gdyż jest to bardzo odpowiedzialny i niebezpieczny obowiązek. Jednak, jeśli się na to zdecyduje, nie będzie już odwrotu. Ich rola jest dość podobna do roli Przywoływaczy, jednak Opiekunowie działają głównie w pojedynkę i są w stanie, sami się obronić.
Spirytystyczne zwierzęta mogą przybierać różne formy, zarówno zwierząt żyjących, jak tych w powietrzy czy wodzie. Taka istota może być za równo mrówką czy motylem, jak również niedźwiedziem czy średnim smokiem. Im potężniejszy szaman, tym dostojniejsze staje się jego zwierzę spirytystyczne. Moce zwierząt polegają na tym, że mogą przemienić się w magiczny oręż mogący zranić nawet sakiki. Spirytystyczne Istoty, potrafią również wyczuć Naznaczonych, jednak nie są na tyle silne, aby ich zabić. Mogą natomiast, dość bolesne je zranić, co w pewien sposób może wesprzeć innych w walce z nimi. Istoty te, nie pozwolą się dotknąć nikomu innemu jak tylko swojemu opiekunowi, chyba, że uznają, iż ktoś jest godzien tego zaszczytu. Zdarza się to jednak bardzo rzadko.
Duchowe zwierzęta można zabić, dlatego zawierany kontrakt, w przypadku śmierci pierwszego można powtórzyć. Chociaż rzadko się to zdarza, a szaman na ogół zawsze posiada przy sobie tylko jednego Spirytystycznego Zwierzaka, aż do końca swoich dni. Jeśli szaman umiera, jego stworzenie również. Czasami, jeśli więź między adeptem a istotą była silna oboje mogą się odrodzić jako bliskie sobie osoby, przeważnie jako rodzeństwo, ale zdarza się, iż stają się obcymi sobie stworzeniami, których drogi ponownie się krzyżują.
Spiryta bardzo łatwo rozpoznać, gdyż przede wszystkim nie posiada cienia, a także emanuje srebrną, bardzo delikatną poświatą.
Istoty te, zawsze są blisko swoich opiekunów, a co ciekawe, mogą ukryć się w ciele szamana, a ten w odpowiednim momencie, poprzez inkantację może go wezwać na zewnątrz. Ich charaktery są różne, podobnie jak te, które posiadają ludzkopodobne stworzenia. Posiadanie przez szamana ducha opiekuńczego wprawia zawsze w zachwyt i zazdrość, tym bardziej, że takich osób rodzi się bardzo mało. Dlatego spotkanie kogoś ze Spirytystycznym Zwierzęciem to niesamowite przeżycie, które każdy zapamięta do końca życia.