Są wielkości kolibra, czyli trochę większe od pszczoły. Mają skrzydełka przypominające skrzydełka ważki. Duże słodkie oczka mogą być wszelakich kolorów, aczkolwiek skóra stworzonka zawsze pozostaje z odcieniach różu. Miodniki, jak nazwa wskazuje produkują miód. Miód ma nieco owocowy smak, albowiem robią go tylko z nektaru drzew owocowych. Ma różowy, klarowny kolor. Stworzonka można spotkać wszędzie. To w mieście, na łąkach, czy nad wodą. Żywią się nektarem kwiatów z drzew owocowych, choć znacznie bardziej wolą wszelkie ludzkie słodkości. Czy to banan, czy kremówka, wszystko chętnie obadają swoim długim lepkim językiem. Są pod tym względem jak pszczoły i osy. Wszystko co słodkie trzeba przed nimi chować. Są to stadne stworzonka, zakładające gniazda. Przypominają one kształtem lody świderki. Królową gniazda może zostać każdy. Obowiązuje tu hierarchia jak u wilków. Gdzie zakładają gniazda? Wszędzie! Mogą to być dziuple drzew, opuszczone domy, albo i te zamieszkane. Wszędzie gdzie uda się im wepchać. Wystarczy mała szczelina w drzwiach albo oknie, i już mamy gniazdo na głowie. Stworki poza podkradaniem wszystkich słodkości nie są groźne. To przyjazne stworzonka, które bardzo przywiązują się do swoich humanoidalnych współlokatorów. Często dzielą się z nimi miodem. W dotyku te maluszki są glutowate, jakby się macało kozę z nosa. Aczkolwiek trzeba uważać przy ich dotykaniu, są bardzo delikatne Zakładanie gniazd przypada zwykle na wiosnę, kiedy to zwierzątka budzą się ze snu. Wtedy to właśnie mają okres godowy, i stąd owa potrzeba zakładania gniazda. Jedna samica składa do 3 jaj. Młode zazwyczaj nie potrafią latać. Miodniki wydają dźwięki przypominające piskliwsze rechotanie żaby.